surf eat sleep repeat

http://www.youtube.com/watch?v=KlKzRhEEJ_I <------- Hangmat muziek!

Hoi allemaal,
mijn vorige blog schreef ik 29 juni om 10 uur. om 11 uur lag ik in de hangmat te bedenken wat mijn reis mogelijkheden waren. Naast mij kwam een jongen zitten die vertelde dat hij onderweg was naar mancora om in Lobitos te surfen. You can come if you want:). It´s only a 18 hour bus ride. Mijn idee was sowieso om richting het warme noorden te gaan en surfen klonk goed dus waarom niet?! 3uur later waren Jazz (Jarred van Beem, een Australische dude met Nederlande opa en oma.) en ik onderweg naar Lobitos. Lobitos is een heel klein dorpje aan de noord kust van Peru. Behalve geweldige golven, een paar hostels, 2 mini restaurantjes, wat huiskamer winkeltjes en heel veel bijzondere geschiedenis en oude gebouwen is er niets.
Begin 1900 kwamen de engelse er achter dat er olie in de grond zat bij lobitos. Er kwamen hotels, casino´s luxe woningen etc. Na enige tijd nam het leger Lobitos over en verdwenen de Engelsen. Alles wat er nu over is zijn ruines. Super om doorheen te lopen en te fantaseren over hoe het vroeger geweest moet zijn.
Ons hostel was een surfkamp. Wij kwamen aan en werden meer dan hartelijk ontvangen door Nacho de altijd enthousiaste en grappige eigenaar, die verdacht veel naar wiet rook :P. Onze kamer bestond uit spaanplaat en leek en klonk als een boomhut. Zonder gordijnen dus niets wat het uitzich op de oceaan vanuit bed kon blokken! Wanneer de zon opkwam kon ik vanuit mijn bed condors boven de oceaan zien vliegen en wanneer de zon onderging bewonderde ik alle kleuren vanuit mijn bed. Geen moment was er geen wind, de wind huilde konstant om ons hutje en meestal ook er doorheen. de grond bestond meer uit zand dan uit vloerbedekking. Af en toe was er geen stromend water, de wc moest je doorspoelen met emmers. ´s ochtends vroeg op om te surfen, terug om te ontbijten, ff slapen of chillen en weer terug de oceaan in. Geniaal! Beter dan dat kon het niet worden. 2 dagen later kwam Tanya aan. Thuis in Ierland surfde zij regelmatig. Ik was ziek, dus Tanya en Jazz gingen samen surfen en ik keek toe vanaf het strand. na enkele minuten kwam Tanya het water uit met een bloedneus. Plank op haar neus.. De volgende ochtend kwam was ze blijkbaar naar de klinic geweest en was haar verteld dat haar neus gebroken was. Ze moest ´s middags terug komen. Ik ging mee als Spaans tolk. Volgens de specialist was het toch niet gebroken. Op de terugweg gingen we geld halen. Ik had nog 75 euro (in soles) over. Mijn pas verlopen.... Blijkbaar was die geldig tot eind juni en ik had door alle drukte van verhuizen en afstuderen er niet over nagedacht dat mijn bankpas dat zou kunnen doen. Vanaf dat moment was duidelijk dat Jazz en Tanya nog niet van mij afwaren.;) Op de terugweg besloot de taxi en mee op te houden dus die moest in het donker worden geduwd. Gister morgen besloten Jazz en ik de zonsopgang vanaf de pier te bekijken. Er was geen wolkje aan de lucht. Jazz baalde want hij wilde mooie roze wolken op de foto. Hij riep ik wil wolken en nog voor de zon boven de heuvel verscheen was hij achter wolken verdwenen die de rest van de dag boven Lobitos bleven hangen.. Be carefull what you wish for! Ik dacht als hij het kan kan ik het ook. Dus ik riep ik wil dorfijnen zien! We liepen terug naar Nacho´s over de pier. aan het einde van de pier zat een jongetje die ons gedag zei en zei kijk die dieren:). Ik dacht dat hij de pelikanen bedoelde, maar toen ik mij omdraaide sprongen er dolfijnen boven het water uit!
Nu een aantal dagen later ben ik met Jazz in Mancora. De week in Nacho´s bleek inclusief slapen eten endrinken precies 75euro (310 soles) te kosten. Dat was op 60cent na al mijn overgebleven geld:P. Tanya had geen zin om aangestaard te worden en iedereen uit te leggen dat ze niet geslagen was door Jazz. Zij is nog in Lobitos waar iedereen er authomatisch vanuit gaat dat het een surfplank was :p. Pap heeft geld overgemaakt naar Tanya en dat is vandaag binnengekomen. Tot nu toe heeft Jazz mij geld geleend. Morgen haal ik het geld van Tanya op en kan ik, wanneer ik zin heb doorreizen naar Chiclayo waar ik waarschijnlijk Tim ontmoet. We´ll see:). Voor nu zit ik in een hostel met warm water! Een bar met een zwembad er naast waar stoelen en tafels in staan. Zoals je begrijpt heb ik geen haast om uit Mancora te vertrekken. ;P Ik sluit bij deze mijn verhaal af, want buiten is een strak blauwe lucht en er wacht een ijskoud biertje op mij in het zwembad!

Cuidate!