Falta poco tiempo…
Door: samira van hunen
Blijf op de hoogte en volg Samira
15 April 2011 | Peru, Ayacucho
De laatste paar dagen heb ik mij veel bezig gehouden met de contextbeschrijving, en dan speciaal het onderdeel Ayacucho. Op de middelbare school in ons levensbeschouwingslokaal hing altijd een stuk aluminiumfolie met daarop het silhouet van onze docent. (Nee John een silhouet is niet bijna het zelfde als zijde en veel minder duur;)) Hierop stond: Eens kom je jezelf tegen. Nou weten de meeste van jullie wel dat ik mijzelf regelmatig ben tegen gekomen :P, maar op een of andere manier bleef dit plaatje de afgelopen dagen in mijn hoofd hangen. Een half wazige spiegel met je eigen silhouet.
Een stemmetje achter in mijn hoofd was de laatste tijd regelmatig aan het klagen dat het koud was en dat we geen warm water hadden om te douchen. Ik ben deze week 2 dagjes ziek geweest en dan heb je het al snel koud natuurlijk. Wanneer de zon niet schijnt is een koude douche natuurlijk weinig aantrekkelijk. Tegelijkertijd dacht ik, wat zeur ik, we hebben water!!! Ook baalde ik wanneer ik alleen rijst en aardappelpuree te eten kreeg, maar het is eten!Vervolgens ging ik aan de slag met de context beschrijving en ik vond het volgende over Ayacucho.
47,6% van de bevolking heeft toegang tot drinkbaar water;
30,6% van de plattelandsbevolking heeft toegang tot drinkbaar water;
86,1% van de stedelijke bevolking heeft toegang tot drinkbaar water;
20% van de bevolking heeft toegang tot sanitaire voorzieningen;
3,2% van de plattelandsbevolking heeft toegang tot sanitaire voorzieningen;
1,18% van de 10-14jarige heeft een baby;
18,84% van de 15-19 jarige heeft een baby;
47% van deze moeders is alleenstaand;
40% van de kinderen is ondervoed;
87% van de jongeren leeft in armoede en
51% in extreme armoede;
59% van de stedelijke bevolking heeft toegang tot sanitaire voorzieningen;
34 % van de bevolking heeft geen toegang tot medische zorgen;
24,8% is analfabeet.
O_o……..Bammm… back to reality, ik heb een douche! Geen warme misschien, maar het is absoluut een eigen douche! Daarnaast heb ik een toilet, en nog wel een met een toiletbril! In ons eerste huis hadden we dat niet in de badkamer en in de meeste restaurants vind je ze ook niet en bij mensen thuis is het al helemaal een luxe. Toen Erik na 2 weken een toilet met een bril vond toen riep hij ook: "Bizar hoe snel een wc bril luxe wordt en hoe blij je er van kunt worden!" Wat zijn we verwend….
Ik moet wel eerlijk toegeven dat de kans groot is dat wanneer ik weer thuis ben ik eerst toch even onder mijn eigen douche ga staan, warm water en een douchekop waar je onder kunt staan, daar heb ik zelfs over gedroomd vannacht :P. Vandaag is een warme dag dus dikke kans dat er vanavond wel warm water is! Soms is de wereld te goed voor een verwend Nederlands meisje. (zondag 10 april) We willen de inca trail gana lopen dus waarschijnlijk gaat het af en toe nog wel afzien worden de komende twee weken =D.
Sinds ik veel van mijn tijd doorbreng op de trappen van Plaza de Armas (het centrale plein), voel ik mij veel dichterbij het dagelijks leven van de Ayacuchanen staan. Meerdere keren werd ik door Edu gewaarschuwd even extra goed om mijn spullen te letten, want er kwamen kinderen langs die lijm gesnoven hadden. Die zijn dan bijzonder handtastelijk en niet bang om je op je rechter schouder te tikken en aan de linkerkant je geld en spullen te stelen. Er ging er zelfs bijna een spontaan vanuit het niets op mijn schoot zitten. In Ayacucho schijnen er ongeveer 800 verlaten kinderen te zijn. Volgens Eduardo (die van ons huis) zijn dit gevaarlijke kinderen, omdat ze altijd in groepen zijn en soms toeristen neer schijnen te steken.. Een heel interessant project wat we bezocht hebben is Los Cachorros die juist deze kinderen opvangt in Ayacucho. Hier kwam ik binnen en liep er een jongetje (10 jaar schat ik) langs mij, hij draaide zich om keek me aan en gaf me een hele grote knuffel en een zoen op mijn wang en vroeg vervolgens mijn naam. Persoonlijk vond ik dat een bijzondere volgorde, maar de kinderen hier van de straat zijn vaak heel vrij en hebben weinig omgangsmanieren geleerd die wij als ‘normaal’ beschouwen.
De afgelopen 2.5 maand kan het niemand in Peru ontkomen zijn dat er verkiezingen op komst waren. Ik schat dat zo’n ¼ van de huizen versierd is met verf tekeningen en opschriften voor presidentskandidaten. Afgelopen zondag was het zo ver. Vrijdag met het voetballen (ja ik kon weer voetballen!!!!) kwamen we, toen we i.p.v. bier inca kola kregen, er achter dat men in Peru volgens de wet 2 dagen voor de verkiezingen geen alcohol meer mag schenken. Kroegen en discotheken zijn het hele weekend gesloten en in een restaurant kun je ook geen biertje drinken bij het eten. Van vrijdag tot maandag. Men moet hier met zijn vinger stemmen. Een andere vinger moet je ook in de verf dopen om te bewijzen dat je gestemd hebt. Wanneer je niet gaat stemmen moet je een boete betalen. Je bent hier niet stem gerechtigd je bent stem verplicht vanaf je 18de. Ze hoeven zich hier een stuk minder druk te maken om het opkomt percentage in ieder geval, want tijdens de vorige verkiezingen is er vaker op de president gestemd dan dat er stem gerechtigden/-plichtingen waren…. Best knap toch?
Aqua is geen water! Wat ik grappig vond, is dat wanneer mensen je hier vragen wat je wilt drinken en je zegt water, je eigenlijk altijd een ander drankje krijgt. Welke verschilt nog wel eens, maar eigenlijk is het altijd mierzoet. Ik heb met meerdere mensen de discussie gehad dat, dat wat ik kreeg geen water was en dat ik liever iets had met minder suiker en een meer natuurlijke geur en kleur, maar ze bleven volhouden dat het water was… Sha er is hier echt nog veel werk te doen! ;)
We hebben onze laatste deelvraag af! Ook de context beschrijving is door ons gecheckt dus wij hebben besloten dat het tijd is voor vakantie!
Nog twee dagen in Ayacucho en dat verlaat ik de enige stad waar ik naast Arnhem ooit gewoond heb (een maandje Amman niet meegerekend). Enerzijds wil ik natuurlijk jullie allemaal graag weer zien, anderzijds voel ik mij hier ondertussen ook wel een beetje thuis en vind ik het echt een rot idee dat ik hier misschien nooit meer terug kom.
Ik probeer er niet te veel over na te denken en mij te focussen op de reis die we gaan maken vanaf zaterdag! Ik zou jullie alle plannen kunnen vertellen, maar dat is denk ik weinig interessant en plannen kunnen altijd veranderen:). Dus bij dezen vertel ik alleen dat we een reis door zuid Peru gaan maken en zo veel mogelijk de bijzondere dingen willen zien. Hoe of wat, dat horen jullie misschien nog een keer tussendoor of wanneer we terug zijn.
Ik kreeg het verzoek om deze site wat bekendheid te geven dus bij dezen. Mocht je plannen hebben voor vrijwilligerswerk:) : http://www.vip-peru.nl/
Tot over een week of 4!
Liefs uit Ayacucho
Een stemmetje achter in mijn hoofd was de laatste tijd regelmatig aan het klagen dat het koud was en dat we geen warm water hadden om te douchen. Ik ben deze week 2 dagjes ziek geweest en dan heb je het al snel koud natuurlijk. Wanneer de zon niet schijnt is een koude douche natuurlijk weinig aantrekkelijk. Tegelijkertijd dacht ik, wat zeur ik, we hebben water!!! Ook baalde ik wanneer ik alleen rijst en aardappelpuree te eten kreeg, maar het is eten!Vervolgens ging ik aan de slag met de context beschrijving en ik vond het volgende over Ayacucho.
47,6% van de bevolking heeft toegang tot drinkbaar water;
30,6% van de plattelandsbevolking heeft toegang tot drinkbaar water;
86,1% van de stedelijke bevolking heeft toegang tot drinkbaar water;
20% van de bevolking heeft toegang tot sanitaire voorzieningen;
3,2% van de plattelandsbevolking heeft toegang tot sanitaire voorzieningen;
1,18% van de 10-14jarige heeft een baby;
18,84% van de 15-19 jarige heeft een baby;
47% van deze moeders is alleenstaand;
40% van de kinderen is ondervoed;
87% van de jongeren leeft in armoede en
51% in extreme armoede;
59% van de stedelijke bevolking heeft toegang tot sanitaire voorzieningen;
34 % van de bevolking heeft geen toegang tot medische zorgen;
24,8% is analfabeet.
O_o……..Bammm… back to reality, ik heb een douche! Geen warme misschien, maar het is absoluut een eigen douche! Daarnaast heb ik een toilet, en nog wel een met een toiletbril! In ons eerste huis hadden we dat niet in de badkamer en in de meeste restaurants vind je ze ook niet en bij mensen thuis is het al helemaal een luxe. Toen Erik na 2 weken een toilet met een bril vond toen riep hij ook: "Bizar hoe snel een wc bril luxe wordt en hoe blij je er van kunt worden!" Wat zijn we verwend….
Ik moet wel eerlijk toegeven dat de kans groot is dat wanneer ik weer thuis ben ik eerst toch even onder mijn eigen douche ga staan, warm water en een douchekop waar je onder kunt staan, daar heb ik zelfs over gedroomd vannacht :P. Vandaag is een warme dag dus dikke kans dat er vanavond wel warm water is! Soms is de wereld te goed voor een verwend Nederlands meisje. (zondag 10 april) We willen de inca trail gana lopen dus waarschijnlijk gaat het af en toe nog wel afzien worden de komende twee weken =D.
Sinds ik veel van mijn tijd doorbreng op de trappen van Plaza de Armas (het centrale plein), voel ik mij veel dichterbij het dagelijks leven van de Ayacuchanen staan. Meerdere keren werd ik door Edu gewaarschuwd even extra goed om mijn spullen te letten, want er kwamen kinderen langs die lijm gesnoven hadden. Die zijn dan bijzonder handtastelijk en niet bang om je op je rechter schouder te tikken en aan de linkerkant je geld en spullen te stelen. Er ging er zelfs bijna een spontaan vanuit het niets op mijn schoot zitten. In Ayacucho schijnen er ongeveer 800 verlaten kinderen te zijn. Volgens Eduardo (die van ons huis) zijn dit gevaarlijke kinderen, omdat ze altijd in groepen zijn en soms toeristen neer schijnen te steken.. Een heel interessant project wat we bezocht hebben is Los Cachorros die juist deze kinderen opvangt in Ayacucho. Hier kwam ik binnen en liep er een jongetje (10 jaar schat ik) langs mij, hij draaide zich om keek me aan en gaf me een hele grote knuffel en een zoen op mijn wang en vroeg vervolgens mijn naam. Persoonlijk vond ik dat een bijzondere volgorde, maar de kinderen hier van de straat zijn vaak heel vrij en hebben weinig omgangsmanieren geleerd die wij als ‘normaal’ beschouwen.
De afgelopen 2.5 maand kan het niemand in Peru ontkomen zijn dat er verkiezingen op komst waren. Ik schat dat zo’n ¼ van de huizen versierd is met verf tekeningen en opschriften voor presidentskandidaten. Afgelopen zondag was het zo ver. Vrijdag met het voetballen (ja ik kon weer voetballen!!!!) kwamen we, toen we i.p.v. bier inca kola kregen, er achter dat men in Peru volgens de wet 2 dagen voor de verkiezingen geen alcohol meer mag schenken. Kroegen en discotheken zijn het hele weekend gesloten en in een restaurant kun je ook geen biertje drinken bij het eten. Van vrijdag tot maandag. Men moet hier met zijn vinger stemmen. Een andere vinger moet je ook in de verf dopen om te bewijzen dat je gestemd hebt. Wanneer je niet gaat stemmen moet je een boete betalen. Je bent hier niet stem gerechtigd je bent stem verplicht vanaf je 18de. Ze hoeven zich hier een stuk minder druk te maken om het opkomt percentage in ieder geval, want tijdens de vorige verkiezingen is er vaker op de president gestemd dan dat er stem gerechtigden/-plichtingen waren…. Best knap toch?
Aqua is geen water! Wat ik grappig vond, is dat wanneer mensen je hier vragen wat je wilt drinken en je zegt water, je eigenlijk altijd een ander drankje krijgt. Welke verschilt nog wel eens, maar eigenlijk is het altijd mierzoet. Ik heb met meerdere mensen de discussie gehad dat, dat wat ik kreeg geen water was en dat ik liever iets had met minder suiker en een meer natuurlijke geur en kleur, maar ze bleven volhouden dat het water was… Sha er is hier echt nog veel werk te doen! ;)
We hebben onze laatste deelvraag af! Ook de context beschrijving is door ons gecheckt dus wij hebben besloten dat het tijd is voor vakantie!
Nog twee dagen in Ayacucho en dat verlaat ik de enige stad waar ik naast Arnhem ooit gewoond heb (een maandje Amman niet meegerekend). Enerzijds wil ik natuurlijk jullie allemaal graag weer zien, anderzijds voel ik mij hier ondertussen ook wel een beetje thuis en vind ik het echt een rot idee dat ik hier misschien nooit meer terug kom.
Ik probeer er niet te veel over na te denken en mij te focussen op de reis die we gaan maken vanaf zaterdag! Ik zou jullie alle plannen kunnen vertellen, maar dat is denk ik weinig interessant en plannen kunnen altijd veranderen:). Dus bij dezen vertel ik alleen dat we een reis door zuid Peru gaan maken en zo veel mogelijk de bijzondere dingen willen zien. Hoe of wat, dat horen jullie misschien nog een keer tussendoor of wanneer we terug zijn.
Ik kreeg het verzoek om deze site wat bekendheid te geven dus bij dezen. Mocht je plannen hebben voor vrijwilligerswerk:) : http://www.vip-peru.nl/
Tot over een week of 4!
Liefs uit Ayacucho
-
15 April 2011 - 16:52
Dikke:
Ik hoop dat het leuk wordt, het reizen! Ik ga het contact dat we hebben echt missen, die laatste tweeenenhalve week worden het zwaarst ben ik bang!
Dikke xx en we mailen en pingen zo lang mogelijk door! ;)
xxxxx -
16 April 2011 - 14:06
Oma:
lieve Samira! we zijn even bij jouw ouders, zodoende lezen we jouw verslag. En nu gaan jullie reizen! We genieten van jullie belevenissen. Een heel fijne interessante vakantietocht met elkaar!
En natuurlijk ook een veilige thuisreis daarna! Geniet maar veel en ook veel plezier onderweg
Groetjes van opa en mij! veel liefs,oma xxxxx -
16 April 2011 - 14:07
Mam:
Wat een verhaal weer! Tja, wat zijn we verwend he?! heel goed dat je je dat realiseert!.
Geniet vooral van de reis. Je leest dit ws als je al onderweg bent.
Die inca trail zou behoorlijk pittig zijn. veel succes!!!! We zijn benieuwd wanneer we weer iets van je horen! liefs, Mam -
18 April 2011 - 08:00
Carlijn:
Wat een verhalen allemaal weer! Mooi om te lezen.
Fijne reis! Liefs, Carlijn -
18 April 2011 - 13:46
Alexandra:
Samira, heel veel plezier, ook namens Guido, Bas en Esmée. Graag genieten we met jou mee als je eenmaal terug de foto's aan ons kunt laten zien. -
19 April 2011 - 17:22
Fenna :
Hele fijne reis nog!
Als ik terug ben weer eens samen lasagne maken? :D
xx -
21 April 2011 - 07:01
Heidi:
Leuk Samira! Hoop dat je thuis weer heerlijk kan genieten van je douch ;) Mooie ongeving zeg! Wanneer gaan jullie weer terug? Succes nog even! -
24 April 2011 - 18:34
Karel:
Wat een leuke verhaal weer!!! Hopelijk blijven de problemen je bespaard! En heb je een hele leuke vakantie! Wellicht kan jij onze kikkerlandje positief in de verf zetten door ludiek de koninginnedag te vieren! Dus jij geheel in het oranje :-)
Whatever, doe maar wat je leuk lijkt!!
Karel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
