It's Going Down

Lieve familie en vrienden,
ik werd er op gewezen dat het al weer 1,5 maand geleden is dat ik jullie een opdate heb gegeven. De tijd vloog! In mijn laatste verslag waren Shelitha en Tom op bezoek. Die zijn helaas al weer een hele tijd terug in Nederland. Gek idee.
Terwijl zij hier rondreisde leverde ik de sleutel in van mijn eerste kamer hier en bracht ik mijn spullen naar Cameron en Charlotte. Zelf vloog ik de dag erna naar Gisborne met Aslan, een collega van NIWA. Die dag had ik een afspraak met de gemeente/provincie daar over het monitoren van zoetwater. (In totaal heb ik nu 5 provincies/ gemeenten bezocht om daar over te praten en data te verzamelen.) In de middag bezochten Aslan en ik de langste steiger van Nieuw Zeeland. Die loopt meer dan een halve km. de zee in, vrij indrukwekkend.
De volgende dag gaf Aslan een presentatie aan de lokale houthakkerij over het monitoren van zoetwater en deden zij een watertest workshop waarbij ik ook mocht helpen. Een van de opdrachten was bijvoorbeeld het identificeren van verschillende ongewervelde dieren in het stroompje. Erg grappig om met een groep te doen. Ze zagen mij als een expert haha.
Op de terug weg waren een vrouw, Aslan en ik de enige passagiers in het vliegtuig. Ik mocht naast de piloot zitten. Voor mij had ik een stuur en alle knoppen. Heel lastig om niet stiekem even mee te sturen ;). De zonsopgang was niet te beschrijven. Dus ik stel voor dat ik de foto’s voor zich laat spreken.
Terug in Hamilton logeerde ik twee weken bij Cam en Charlotte. Waar Shelitha en Tom nog even langs kwamen om doei te zeggen.
Char en Cam hebben een collega die veel met kajakken doet en hij nam ons ‘s avonds met kajaks mee naar een rivier. Daar peddelde wij in het donker een zijriviertje op. Aan beide kanten waren hoge rotswanden. Overal op de rotswanden waren betoverende kleine lichtpuntjes zichtbaar. Glimworden. Het waren net sterren. Ik heb mijn best gedaan fotos van ze te maken, maar mijn camera is meer een water en shockproof camera en helaas dus niet erg goed.
Vanaf half April paste ik op het huis van een vriend. In Nieuw Zeeland heeft iedereen huisgenoten. Niet alleen studenten maar ook werkende mensen hebben meestal huisgenoten tot ze een gezin hebben. Daniel is gelukkig een uitzondering dus ik woonde een maand op mijzelf. Zo fijn om weer even alleen in huis te zijn. Na al die jaren op mijzelf wonen zijn huisgenoten soms best vermoeiend. Overal in het huis waren bidsprinkhanen te vinden. Ik vind ze leuker dan de kakkerlakken die je in alle andere huizen hier vindt..
Eva, Tony, Cameron en een vriend van Eva gingen naar een nationaal park om te wandelen en de langste hangbrug van NZ te zien. Om 05:00 zaten we al in de auto, terwijl de mist nog over de velden en heuvels hing kwam de zon op. Een van de mooiste dingen die ik ooit heb gezien (zie foto's hier onder :)).
De vriendin die naar Dunedin is verhuisd (Amanda of Mandy) kwam een weekend logeren bij mij in Hamilton. We hadden een pizza party in de pizzaoven van mijn huis. Zo fijn om de groep weer even helemaal samen te hebben!
Op 29 april reden we met 2 Kiwi's, 2 Nederlanders en een Duitser naar Auckland om koningsnacht te vieren. Alles was oranje en er was Nederlandse muziek en Nederlands eten.
Begin mei heb ik, na er meerdere keren te zijn langsgereden, eindelijk de bronnen gezien waar NZ zijn bronwater vandaan haalt. Het water komt hier uit de grond vanuit de bergen en doet daar 50-100 jaar over. Daarom is het water altijd erg koud. Zelfs in de zomer wordt het niet warmer dan 10 graden. Het is zo helder blauw!
De eerste week van mei waren 6 van de 7 mensen van mijn vrienden groep hier op reis (vooral voor werk). Aangezien Hamilton een vrij saaie stad is en ik geen auto heb, was ik erg blij dat ik erg druk was met mijn onderzoek voor NIWA. Mijn supervisor was heel positief over mijn werk gelukkig :).
Op zaterdag nam Charlotte die nog wel in Hamilton was mij mee naar het meer van Hamilton om te kajakken. Als ik hier zou wonen zou ik sowieso een kajak kopen. Zo veel mooie meren, rivieren en stranden om op te peddelen!
De dag daarna heb ik mijn spullen weer over verhuisd naar Charlotte en Camerons huis. Dat is voorlopig mijn huis, voor zolang als ik in Nieuw Zeeland blijf. Na heel hard werken voor mijn onderzoek heb ik nu een weekje vakantie. Woensdag ochtend heb ik mijn eerste versie van mijn rapport ingeleverd.
Woensdag middag vlogen Gareth (een collega en vriend) en ik naar Dunedin om Mandy (een vriendin en ex-collega) op te zoeken, daar ontmoeten we Eva weer en Tony en vierde Gareth en ik vrijdag onze verjaardag en Eva zaterdag haar verjaardag. Driedubbel feest dus :). Terwijl ik dit schrijf zit ik op de bank naast de openhaard in een strandhuisje van een collega van Mandy. Kiwi's zijn zo vrijgevig. Mandy vertelde een collega dat ze een plek zocht waar wij een paar nachtjes konden verblijven en hij zei direct dat we zijn strandhuisje mochten gebruiken.
Gareth en ik zijn net even in de oceaan gaan zwemmen, want je kunt niet aan het strand zitten zonder zwemmen en het was minstens 10 graden buiten :P.
Gister hebben wij niet ver van hier een zeehonden kolonie en een kolonie bedreigde pinguïns bezocht. Heel bijzonder dat je daar zo tussendoor kan lopen. Er waren twee verschillende soorten pinguïns te zien. Geeloog pinguïns en kleine blauwe.
Vanmorgen bezochten we een van de enige plaatsen ter wereld waar de albatros op het ‘vaste land’ broedt. De kuikens zijn wel 10-12 kilo! En de albatrossen die we zagen vliegen hebben een spanwijdte van 3 meter. Heel indrukwekkend!
Morgen avond vliegen wij terug naar Hamilton. Dan breken de laatste twee weken van mijn stage aan. Eind mei hoop ik helemaal klaar te zijn met mijn master.
Ik ben bij NIWA gevraagd om 10-20 uur aan te blijven als onderzoeksassistent voor de komende 2-3 maanden. Ik woon nu precies naast NIWA en krijg over 2 weken de grote kamer. Ik kijk er erg naar uit om tijd te hebben om te reizen, te schilderen, gitaar te spelen en van alles te maken terwijl ik toch geld verdien en ervaring op doe. Ik denk dat deze kans mij het beste van twee werelden brengt :).
Het betekent wel dat ik wat langer in NZ blijf dan het plan was. Het is hier nog steeds zo fijn :). Ik hoop dat het goed gaat met jullie! Leuk om berichtjes te krijgen, die maken mij elke keer heel blij :).
Liefs Sam