zo veel te vertellen

Lieve familie en vrienden,
De tijd vliegt. Mijn laatste update is a weer 2 maanden geleden. Er zijn weer zo veel mooie dingen gebeurd in de tussentijd! Nadat ik terug kwam uit Dunedin heb ik een aantal weken kei hard gewerkt om mijn stage verslagen en producten af te maken. Eind mei/begin juni was het allemaal klaar en ingeleverd. Heerlijk! Daarna was het wachten.. Een top moment om afleiding te zoeken in de prachtige bergen van Nieuw Zeeland. Het eerste weekend van juni was ene lang weekend en Cam en ik vertrokken met de auto richting Mount Doom (officieel mount Ngauruhoe gelegen in het Tongariro nationaal park). De berg is naast dat hij bekent is van Lord of the Rings vooral bekent vanwege zijn vorm, het is duidelijk een kegel vulkaan. We beklommen de bergpas aan de voet van de vulkaan. De vulkaan zelf was volledig bedekt met sneeuw en was vanwege zijn steile hellingen alleen met klemmen onder de schoenen te beklimmen, dat bewaren we voor een andere keer. Het was zo mooi! ’s Nachts sliepen we in de auto, we kwamen in het donker aan dus hadden niet echt een idee van waar we stonden. Het vroor flink dus toen ik ’s ochtend wakker werd zag ik er tegenop om de auto uit te gaan. Die gedachte smolt als sneeuw voor de zon op het moment dat ik uit het raam keek. We stonden naast een meer, waar de mist over hing en tussen de mist door zwommen zwarte zwanen voor de opkomende zon langs. Het was adembenemend en voor ik het wist stond ik naast de auto met openmond te genieten van het uitzicht. Achter het meer was een kegelvulkaan zichtbaar tussen de mistwolken door. Die ochtend trokken we weer de berg op. Deze keer was het uitzicht nog mooier! We zagen een rode krater, emerald meren en overal sneeuw.
Eenmaal thuis ging ik in afwachting van mijn feedback schilderen wat we gezien hadden. Op 16 juni kwam het verlossende woord, een email:

Hallo Samira,

Ik heb je stagerapport (inclusief het NIWA rapport) en reflectierapport gelezen. Beide zijn goed geschreven en ik heb dan ook geen aanmerkingen of suggesties voor verbeteringen. Mede gebaseerd op de beoordeling van Rob Davies-Colley kom ik op een 8.5 voor je stage.

Graag commentaar.

Met vriendelijke groet

Dat was het. Al mijn studiepunten waren binnen en dat betekent dat ik mijn master Environmental Sciences gehaald heb!!!
We hebben ondertussen een nieuwe hobby opgepakt met een groep vrienden, klimmen . Het plan is dat veel vaker te gaan doen, super leuk met een groepje.
Aan het einde van juni was er voor ik begon met mijn nieuwe werk nog tijd voor een trip naar het Zuider Eiland met Cam. Hij liet mij de omgeving zien waar hij opgroeide, de boerderij, de bergen en de meren. Het was op ongeveer 2 uur rijden van Christchurch. Zo mooi! Maar wel erg koud. We bezochten ook Christchurch zelf. Bizar hoeveel daar nog zichtbaar is van de aardbeving van 3 jaar geleden. Het hele centrum staat nog in de steigers.
Met de caravan van Camerons familie vertrokken we richting Mount Cook, de hoogste berg van Nieuw Zeeland. Op de heenweg stopte we bij zijn zus, omdat Cameron net opnieuw oom was geworden!
Mount Cook was super mooi, helemaal besneeuwd. Kamperen was best een uitdaging want de nachten dat we daar sliepen was het -15 en -20 maar het leverde mooie plaatjes op. We hebben twee grote gletsjers gezien en heel wat heuvels en bergen beklommen.
Eenmaal terug in Cam’s geboorte dorp bezochten we familie van Cam hadden we afgesproken met zijn vrienden van daar. Leuk om alle mensen te ontmoeten waar ik al zo veel verhalen over had gehoord. De laatste dag had het genoeg gesneeuwd en konden we nog even skiën. Daar had ik erg naar uitgekeken maar het was lang onduidelijk of er genoeg sneeuw zou liggen. Toch geluk dus ;).
Eenmaal terug in Hamilton ben ik aan de slag gegaan als onderzoeksassistent voor Sustainable Seas (duurzame zeeën). Ik ben bezig met literatuur onderzoek en heb onder andere een blog geschreven die op de website geplaatst wordt. Ook ben ik bij NIWA aan het werk als Water Quality technician (water kwaliteitstechnicus). Deel van mijn werk is mijn stage onderzoek omvormen in een verslag wat naar de verschillende provincies en ministeries gestuurd wordt. Ook worden de uitkomsten van mijn onderzoek gebruikt op verschillende congressen en zal er een artikel over geschreven worden. Super tof!
Ik weet niet wat je ondertussen allemaal hebt gehoord over het huis waar ik woonde met Charlotte en Cam. Of ik had verteld dat het dak lekte, er geen afzuigkap was, er overal schimmel zat (op mijn netje schoenen zat 3 verschillende soorten terwijl ze altijd binnen hadden gestaan!). Het huis was niet geïsoleerd, had geen werkende verwarming (ja het vriest hier ook..) en was heel vochtig, de wind door het huis woei omdat er onder andere een gat in de muur zat achter een van de keuken kastjes (ik heb een filmpje waarop je het keukenkastje open en dicht open en dicht ziet gaan). Cam vertelde dat hij dat gat had gevonden omdat er blijkbaar een keer een rat van buiten het keukenkastje in was gekropen en daar in een pan was gaan zitten. De deksel was op de pan gevallen en de gevangen rat maakte een hoop lawaai. Het enige fijne aan het huis waren de fruit en bloemen bomen en het feit dat het 150 meter van mijn werk vandaan was.
Zoals je wellicht begrijpt greep ik direct de eerste kans die ik vond om een nieuw huis te krijgen en het is gelukt! Vorig weekend zijn we verhuisd naar een huis een wijk verderop. Ook met fruitbomen, en zelfs met moestuinen en een groot terras. Het is meer centraal en heeft een goede verwarming en zelfs een openhaard. Er is verder vloerbedekking, een inbraak alarm en isolatie! Het voelt na een week al zo veel meer als een thuis dan het andere huis.
Ik zou jullie graag nog meer vertellen maar moet nu gaan want ik heb een eetafspraak bij mijn oude stage begeleider. Morgen vertrekken Cam en ik naar Tasmanië waar we met de familie van Cam een week zullen reizen. Daarna gaan we door naar Melbourne omdat Cam daar zijn PhD (doctoraat) uitgereikt krijgt .
Gek idee dat ik jullie over twee maanden alles face to face kan vertellen .
Pas goed op jezelf en elkaar!
Liefs Sam